Pages

Tuesday, January 29, 2013

ගෙට්ටුව තමයි ගෙට්ටුව...

මේ දවස් වල නම් මට අපල කාලයකි.... අපල උඩට හෙන හත ගහනවා වගේ මගේ දැලෙත් වේගය මුන් අඩු කරලය. ගූගල් දෙවිතුමා ලෝඩ් වෙන්නත් පැය ගානක් යන්නේය. අප්ලොඩ් කරන්න පින්තූර තිබුනත් එස් එල් ටී කෙනෙහිලි කම් නිසා මා අසරණ වෙලාය. මොක උනත් අදනම් මේක ලියල ඉවර කරලා මිසක් මෙතනින් නොනැගිටිමි යන අධිෂ්ඨානය සිත් දැරිව මම වැඩේට බැස්සෙමි.

මාතෘකාව මේ දවස් වල හොට් හොට් එකමය. එනම් ගෙට්ටුවය.....



ඇත්තම කිවුවොත් තාමත් ඇගට අමාරුය... එකට ප්‍රධාන හේතුව ස්කුබියාය. දුවන්නට කියපු වෙලාවේ කට්ටියටම ඇවිදගෙන යමුයි කියපු මේ ගෙවලයා කට්ටියම ගොනාට අන්දා දුවන්නට පටන් ගත්තේය. ඉස්කෝලේ කාලේ දුවල තියන ඒවා මතක් කරගෙන මමත් හුරේ රන් එකක් දුන්නත් අතුරුපල හම්බවුනේ ඊට  පසු දින හවස් වරුවේය.

උදේම පුටු පුටුවත් අරන් මල්වත්තට එන ගමන් මම වල රජාට කෝල් එකක් අරන් උබ කොහෙද බං කියා ඇසුවේ පොඩි කාලේ ඉදන් දන්න ඌ මම බ්ලොග් ලියන උන් ගෙන් හොදටම දන්න එකා නිසාය. ඌ මල්වත්තේ ගේට්ටුව ඉස්සරහය.... ඌ ගවේෂකයාවත් පටවගෙන ඇවිත්ය. මුන් දෙන්නත් එක්ක පාර්ක් එකට ඇවිත් වැඩි වෙලාවක් යන්නට ඉස්සෙල්ල කටුගෙයින් උස්සපු බයිසිකලයක සිරා කඩන් පාත් විය. එකා දෙන්නා බැගින් කට්ටිය 80ක් විතර අන්තිමට සෙට් විය...

Sunday, January 13, 2013

අලුත් පාරක

ජීවිතේ හෙන ගැහුවා වගේ එකපාරටම වෙනස් වෙනකොට වෙන්නේ මොනවද උනේ මොනවද කියල අපිටම හිතාගන්න බැරි වෙනවා... ඒකත් අපි නොහිතන වෙලාවට කවදාවත් බලාපොරොත්තු නොවුන දෙයක් වෙනකොට.


හවස් වෙනකොට ජීවිතේ අනිත් පැත්ත පෙරෙලන බව නොදන්න මම සුපුරුදු ලෙසම උදේ පාන්දර ඇහැරිලා ක්ලාස් යන්න ලෑස්ති වෙලා කොච්චියට ආවෙ පුරුද්දටම වගෙ... නිදිමතේ වැනි වැනි කොච්චියට නැග්ග මට හැමදාමත් වගේ දකින ඒ ලස්සන හිනාව දැක්කට පස්සේ තිබ්බ නිදිමතත් ඔඩික්ලොන් වගේ වාශ්ප වෙලා ගියා... දවසේ සුන්දරම අඩ හොරාවට සමු දීලා මම කොච්චියෙන් බැස්සෙ ක්ලාස් එකට ගිහින් සෙට් එකක් එක්ක ෆන් එකක් අරන ලෙක්චර් එකටත් අමාරුවෙන් හරි ඉඳලා ගෙදර එනවා කියල හිතාගෙන.. ඔහොම ක්ලාස් එකට ගිහින් වැඩි වෙලාවක් යන්න හම්බුනේ නෑ මට කොල් එකක් ආවා...

" හෙලො මේ කතා කරන්නේ ^#%&#%@$ එකෙන් ඔයාගෙ පත්වීම ගන්න අද එන්න"

මට උතුර දකුන මාරු උනා. මුට මොනවා කියන්නද කියල හිතලා " මට අද නම් එන්න වෙන්නේ නෑ, මම හෙට එන්නම්" කියල කිවුවෙ ඇපෙන් බේරෙන්න.. කොහොමත් ඔකට යන්නේ නෑ කියල ගෙදරටත් කියල තිබුන හින්දා නිකමට වගේ අම්මටත් කතා කරලා කිවුවා,

"අරෙහෙන් කතා කලා ගිහින් වැඩක් නෑනෙ මම හවස ගෙදර එනවා කියල"

Wednesday, January 2, 2013

යුරේකා යුරේකා

ඔන්න පටන් ගන්න කලින්ම කිවුවා මෙක මුදල් ගෙවා ප්‍රචාරය කරන දැන්වීමක් වත් අපහාසයක් වත් නොව, එදිනෙදා ජීවිතේදි කණට වැටිච්ච කතාවක නැවත විකාශයක් පමණි...... ආගම් බේද අපි අතරෙ නැති උනත් මේක ගොඩක් ම අදාල වෙන්නේ බෞද්ධ අයට..


බෞද්ධ දර්ශනය අනුව අපේ අවසාන ඉලක්කය සසරෙන් එතෙර වෙන එක, නැත්තම් නිවන් අවබොධ කරගන්න එක.... ඒ වෙනුවෙන් අපි  අපේ ජීවිත ධර්මය අනුව හැඩගස්ස ගෙන මෙ සංසාර ගමන කෙටි කරගන්න එකනේ..

"ධර්මයේ හැසිරෙන්නා ධර්මය විසින් ම රකිනු ලැබේ"  මේක අපිට නුහුරු නුපුරුදු වාක්‍යක් නෙමෙයි...
ඒත් මෑත කාලෙ සිද්දවෙන දෙවල් දිහා බැලුවම වෙන්නේ මේ දේ අනිත් පැත්ත කියලා හැමෝම දන්නවා ඇතිනේ... ගොඩක් වෙලාවට අමාරුවේ වැටෙන්නේ, විඳවන්නේ, කරදර සිද්දවෙන්නෙ හොඳ ධර්මානුකූල් ජීවිත ගතකරන අයට... ඇයි මෙහෙම වෙන්නෙ? දහ අතේ කල්පනා කරල මම උත්තරේ හොයාගත්තා...

හෙතුව කියන්න කලින් මේක කියලා ඉන්න ඔනේ...

1. හරක් ගාලක පාලකයෙක් ඉන්නවා, මේ මනුස්සයා හරක් ටික කොටුවක දාලා තමයි තියාගෙන ඉන්නෙ. ඒත් කොටුවෙ වැට එච්චර ශක්තිමත් නෑ. ඒක හින්දා හරක් කොටුවෙන් පැනලා යන එක වලක්වන්න උන් ආස තනකොල උන්ට ගෙනත් දෙනවා, ඔනේ එපකම් හොයලා බලනවා. ඔය අස්සෙ පැනලා මාරුවෙන්න හදන උන්ට කෑ ගහලා ආපහු ඇතුලට එලවනවා, බැරිම උනොත් පොල්ලක් අරන් තඩිබානවා... මේක තමයි මේ මිනිහා ජීවත් වෙන්න කරන රස්සාව.