Pages

Saturday, July 28, 2012

අරමුණ හා කැපවීම....



අපි හැමෝටම විවිධ අරමුණු ඔනේ තරම් තියනවා... අපි හැමෝම වගේ ඒ අරමුණු ගැන හිත හිත හීන දකිනවා මිසක් ඒ අරමුණට ලඟා වෙන්න කරන කැපවීම අඩු නැද්ද? අපි ජීවිතේ හැම වෙලාවෙම අපිට ඔනේ දේවල් ලබාගන්න මහන්සි නොවි short cuts හොයනවා. ඒත් ජීවිතේට වැදගත් දේවල් ජීවිතේට ලගා කරගන්න short cuts කොහෙවත් නෑ... එහෙම short cuts වලින් හම්බවුන දේවල් වල වටිනාකම ගොඩක් අඩුයි...

හැබැයි ජීවිතේ වයසින් මුහුකුරා යනකොට තමන්ගේ අරමුණට යන්න අපි කරපු කැපවීම කොච්චර මදිද කියලා හිතෙනවා... ( මෙහෙම කිවුවට අරමුණු වෙනුවෙන් හැම දේම කැප කරන අයත් ඔනෙ තරම් ඉන්නවා ) තමන්ට ලේසියෙන්ම යන්න තිබුනු ඉලක්ක වලට තමන්ගේම උවමනාවක් නැති කම නිසා යන්න බැරි උනාම එවලෙට "අනේ කමක් නෑ, තව දේවල් කොච්චර තියනවද" කියල තමන්ටම කියාගත්තත් ටික කාලයක් යනකොට තමන්ටම දුක හිතෙනවා " බැරි කම නෙමේනේ, අපේ ඔනේ නැති කම නිසානේ මෙහෙම උනෙ කියලා"

Wednesday, July 11, 2012

ජීවත් වෙන්න ඉඩ දෙන්න...

අපේ පුංචි කාලේ මතක් වෙනකොට අපිට කොච්චර ආසද? ඒ කාලේ අපේ ජීවිත ගෙවුන හැටි මතක් වෙනකොට ඇයි ඒ කාලේ ගෙවිලා ඉවර උනේ කියල හිතෙන වාර ගණන අනන්තයි. ඒ තරමටම අපේ ඒ පුංචි කාලේ සුන්දරයි.



අපි ඉස්කෝලෙ පොඩි පන්ති වල ඉද්දි (පොඩි කියන්නේ 4,5,6,7 වගේ ) අපි කොච්චර දේවල් කලාද? ජීවිතේ ගැන කොච්චර අත්දැකීම් ලබාගත්තද? ඒ මතකයන් පවා දැනුත් අපේ ජීවිත වලට කොච්චර සතුටක් ගෙනත් දෙනවද? උදේ පාන්දර ඉස්කොලෙට ගිහින් ඉස්කෝලෙ පටන් ගන්න කන් සෙල්ලම් කරන්න අපි කොච්චර ආස කලාද? ඉස්කෝලෙ අස්සක් මුල්ලක් නෑරම කොච්චර දුවල පැනල ඇත්ද? ඉස්කෝලෙ ඉවර වෙලා ගෙදර ඇවිත් නාලා, කාලා 4 විතර වෙනකොට ගමේ ඉන්න යාලුවො එක්ක වෙලවල් ගානේ, කැලෑ රොදවල් ගානේ කොච්චර නටන්න ඇත්ද? ඒ නටන අතරේ වැටිල ලෙලි ගහගෙන ඒ තුවාල වලින් ලෙ පෙරෙද්දිත් තව කොච්චර නටල ඇත්ද? ඊටත් වඩා තුවාල කරන් ගෙදර ඇවිල්ල ගෙදරින් කොච්චර ගුටි කාල, බැනුම් අහල ඇත්ද?

අපිට ඒ කාලෙ ටියුශන් තිබුනේ සති අන්තෙ විතරයි... සතිය මැද ටියුශන් තිබුනේ ගොඩාක් අඩුවෙන්... ඉතින් අපිට ලමා කාලේ විඳින්න ඔනෙ තරම් වෙලාව තිබුනා... තව එකක්, දැන් මාසයක් දන්නෙම නැතුව ගෙවිල යනවා උනාට අපිට එ කාලේ කාලය ගත් වෙනවා ගොඩක් විදියට දැනුනා... නිවාඩු කාලයක් එනකම් අපි කොච්චර බලන් හිටියද? ඒ නිවාඩු කාලේ එන්න කොච්චර කල් ගියාද?

Tuesday, July 3, 2012

ජීවිතය...

ජීවිතෙත් වෙලාවකට හරි පුදුමයි..... ජීවිතේ ගැන අපි කොච්චර දන්නවා කියල හිතන් හිටියත් වෙලාවකට  ඒක එහෙම නෙමෙයි කියල අපිට දැනෙනවා... ඒ අපි නොහිතන දේවල්, කවදාවත් වෙන්නේ නැතිවෙයි කියල හිතපු දේවල්, බලාපොරොත්තු නොවුන දෙවල් ජීවිතේට වෙනකොට... සමහර වෙලාවල් වලට අපි පුදුම විදියට අසරණ වෙනකොට,  තවත් කෙනෙක් එයාගෙ ජීවිතේ සතුටුම දවස සමරනවා වෙන්නත් පුලුවන්...



එක වෙලාවකට හිතෙනවා ජීවිතේ මුහුද වගේ කියලා.... ඒ ජීවිතේ ඒ තරමටම වෙනස්වන සුලු නිසා.  ජීවිතේ අපි බලාපොරොත්තු වුන දේවල් ඒ විදියටම හරි, ඒ ලඟින්  යන්න හරි සිද්දවෙන අතරෙ නොහිතන වෙලාවල් වලට නොහිතපු විදියට නොහිතපු දේවල් අනන්තවත් වෙනවා....බලාපොරොත්තු ඉටු උනාම සතුටු වෙන අපි බලාපොරොත්තු කඩ උනාම දුක් වෙනවා... ඒ දේ කාටත් පොදුයි.... ඒත් ඒ කඩවුන බලාපොරොත්තු අතරින් අලුත් බලාපොරොත්තු ඇතිකර ගන්නත් අපි අමතක කරන්නෙ නෑ.....


මිනිස්සුන්ව ජීවත් කරන්නේ බලාපොරොත්තු කියලා සමහර අය කියනවා... ඇත්ත වෙන්න ඇති... අපි හැමදේම කරන්නේ මොකක් හරි බලාපොරොත්තුවක් හිත් ඇතුලේ තියාගෙන නේ....