පෙට්ටිය වූ කලී අමුතුම එකකි...... සමහරු පෙට්ටි කඩති, සමහරු පෙට්ටි කඩාගනී. තවත් කෙනෙක් පෙට්ටි සොයති. එකෙක් පෙට්ටියක් අරින කල තවත් එකෙක් පෙට්ටියක් වසයි....... මෙහෙව් වූ කල පෙට්ටියෙන් ඇති ප්‍රයෝජන බොහෝ වේ. පෙට්ටිත් එක්ක මොන මොන සෙල්ලම් දැම්මත් අන්තිමටම අපි හෑමෝටම පෙට්ටිය උරුම වේ...... උපතින් පෙට්ටි එකක් හෝ දෙකක් දායාද කරගෙන එන අපි අන්තිමටම පෙට්ටියේම යන්නට යන්නෙමු.... ඒ පෙට්ටිය කැඩෙන්නේ නැත, සමහර විට කැඩෙන්නත් පුලුවන, ඒත් බොහෝ විට වෙන්නේ දිරා යාම හෝ අලුවී යාම පමණි....
ජීවත් වෙන අපි මරණයට පත් වූ විට අවසන් ගමන් යන මිනී පෙට්ටිය අද වෙනකොට බිස්නස් එකක්, තවත් විග්‍රහ කලොත් ආයොජනයක් බවට පත් වෙලා..... කොටින්ම කිවුවොත් මැරිල ගියාට පස්සෙ කනත්තට ගිහින් වලලන හෝ පුලුස්සා දමන මිනී පෙට්ටිය සමාජ තත්වය පිලිඹිබු කරන සංකේතයක් බවටත් පත් වෙලා ඉවරයි.. මැරිලා ගිය එකා 10,000 පෙට්ටියේ ගියත් 1,000,000 පෙට්ටියේ ගියත් වෙනසක් වන්නේ නැත, සමහර විට ඌ යන පෙට්ටිය පිලිඹදව තැකීමක් කරන්නේද නැත. මොකද ඒ ඌ ජීවිතයෙන් සමු අරගෙන සිටිනා නිසාය..
